Ladyfair is één van de indrukwekkende Rough Aunties. Zij gaat naar scholen met haar tas vol indrukwekkend eenvoudige tools om de kinderen in de townships in KwaZulu Natal uit te leggen hoe zij zich kunnen beschermen tegen de ziektes. Allerlei ziektes. Maar zeker ook tegen het HIV/Aids vrius, dat natuurlijk het hele immuunsysteem kan plat leggen.
Zij is een verschijning waar je niet omheen kan. Keurig gekleed in een blouse en donkere rok, haren netjes opgestoken. Ze lijkt dan een beetje streng. Tot het moment waarop zij vertelt dat zij letterlijk samen met een intens verdrietig, seksueel misbruikt kind, op de grond ligt en daarmee probeert te levelen. En dat kan zij, want zij heeft het zelf ook zo vaak meegemaakt. Zij voelt de pijn van het kind. Als zij dit aan ons uitlegt dan rollen de tranen uit haar ogen. Wat een emphatisch vermogen zie ik hier. Wat een enorme passie. Maar Ladyfair laat snel weten dat die tranen niet worden getoond bij de kinderen. Daar zouden zij van kunnen schrikken. Zij moedigt de kinderen alleen maar aan uit te leggen wat hen is overkomen. Zij vertelt hen dat zij zich niet hoeven zich niet te schamen, het is niet HUN schuld dat hen dit is overkomen.
Ladyfair maakt gebruik van drie zelfgemaakte stoflfen “druppels” die de drie verschillende lichaamsstoffen moeten uitbeelden. Zij laat de kinderen vertellen waar die druppels voor kunnen staan. De 1e druppel is rood, en staat voor bloed. De 2e druppel is wit en kan staan voor slijm, maar soms zegt een kind dat het “sperma” is. Aangezien deze Prevention Sesson wordt gegeven op Primary Schools, staat een kind dat een dergelijk antwoord geeft direct op het netvlies van de Aunties.De 3e druppel is geel, en wordt geassocieerd door de kinderen met urine. Na deze uitleg over vloeistoffen in het menselijk lichaam vertelt Ladyfair dat deze vloeistoffen door het hele lichaam heen gaan, en dat het belangrijk is voor de gezondheid dat er geen “ziekmakers” meer in het lichaam komen.
Dan pakt zij een aantal poppen/knuffels erbij. De 1e is een soldaat, met 2 gezichten. De Happy en the Angry face. De kinderen wordt uitgelegd dat deze soldaat constant alle vloeistoffen van het lichaam scant, en kijkt of er niets “vreemds” in is gekomen dat het lichaam ziek kan maken.
Wij begrijpen dat hij staat voor het immuunsysteem.Dan is er een grote groene “Anti-Body..die de soldaat extra goed bewaakt. want hij heeft antistoffen om eventuele indringers te verdrijven. Dan wordt er een bal met stekels gebruikt om een virus aan te duiden, en enkele kleinere versies van de bal om te laten zien dat een virus zich snel kan verspreiOLYMPUS DIGITAL CAMERAden. Dan nog een rood kussentje dat stond voor een ziekte, die zich niet zo snel verspreid, én een pop die “gezondheid” moet uitbeelden.
Vervolgens komt er een soort van poppenkastvoorstelling. Waarbij de soldaat tijdens zijn dagelijkse inspectie stuit op eerst een griepvirus, dat hij samen met het antilichaam bevecht en vernietigd. Daarna laten zij zien hoe dat andere virus, dat heel slim en vlug is en daarom snel gemist wordt, het lichaam via de vloeistoffen kan binnendringen en zich heel snel kan vermenigvuldigen. En dit staat symbool voor het aidsvirus. Ze laat beelden zien hoe moeilijk het is voor de soldaat om het virus te vinden, en vervolgens haalt zij de stekelige bal (staat voor aidsvirus) opeens uit de broek van de soldaat. “Before he now’s, de virus infected de soldier it self” legt zij de kinderen treffend uit. Ze laat vervolgens via de poppen zien hoe de soldaat sterft en het lichaam vervolgens met allerlei virussen besmet wordt en heel, heel ziek wordt.Ik heb het effect van het aidsvirus nog nooit zo simpel en doeltreffend uitgelegd zien worden. Daarna volgt een les of hoe je kunt voorkomen dat bovenstaand scenario zich bij de kinderen voordoet.
“When it is wet en it comes van de body….do not touch it”
Deze zin wordt als een refrein van een lied gezongen. Vaak, en met heftige gebaren erbij, zoals dat hoort in de Zulu Cultuur. Het repeterende karakter van deze slogan heeft er al vaak voor gezorgd dat een kind zich tot Bobbi Bear durft te wenden als het in aanraking is gekomen met lichaamssappen. Vaak is dit het begin van een traject waarin het kind wordt aangemoedigd te vertellen over wat hem/haar is overkomen. Er kan een begin worden gemaakt met counseling, en een start van een juridisch project richting de dader. Uiteindelijk streven is een het kind helpen om weer “heel” te worden. Te kunnen leven met wat hem/haar is overkomen, tegen te houden dat het kind destructief gedrag gaat vertonen of denkt dat seksueel misbruik van kinderen normaal is, en zelf als het volwassen is dergelijk gedrag gaat vertonen.
Tussen de uitleg door hoor wij veel verhalen van casussen die die Ladyfair aan zich voorbij heeft zien komen. Zijd werkt vanuit een kindvriendelijk ingerichte Unit in haar regio. Die staat vlakbij policestation en ziet er uit als een soort huiskamer. Hierin ontvangt zij de kinderen, en pas voor dat zij die heeft voorbereid op het gesprek met de politie, gaat zij met hen samen de aangifte doen. Na de aangifte wordt de casus overgedragen en de speciale eenheid die zich bezig houdt met seksueel misbruik van kinderen.
Ladyfair, je bent truly een amazing and strong woman! I so admire you! Love B.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.